Nasza firma posiada w ofercie części do samochodów zabytkowych, dysponujemy także profesjonalną załogą zajmującą się naprawami układów hamulcowych. W naprawach często stosujemy materiały znanych firm jak Bosch, Lucas, Delphi. Posiadamy także dużą wiedzę w naprawach starych i nowych systemów ABS stosowanych od lat siedemdziesiątych.
Podstawowym warunkiem bezpiecznej jazdy jest możliwość zatrzymania pojazdu w sposób pewny i całkowicie kontrolowany przez prowadzącego pojazd. Służy do tego układ hamulcowy. Prawidłowość i skuteczność jego działania decydują o sprawności i bezpieczeństwie ruchu drogowego.
Podziału układów hamulcowych możemy dokonać ze względu na:
– Układy uruchamiające:
1. mechaniczne
2. hydrauliczne
– Elementy wykonawcze
1. tarczowe mechanizmy hamulcowe
2. bębnowe mechanizmy hamulcowe
3. hamulce taśmowe
Układy mechaniczne służące do uruchamiania hamulców kół samochodowych spotyka się obecnie dość rzadko (choć w początkach motoryzacji były w powszechnym użyciu). Głównymi przyczynami są: trudność w osiągnięciu dużych przełożeń, odkształcanie się elementów układu, uciążliwa regulacja. Obecnie układy tego typu są powszechnie stosowane do sterowania ręcznych hamulców postojowych.
Układy hydrauliczne gdzie czynnikiem roboczym jest płyn hamulcowy pracujący pod ciśnieniem wytwarzanym przez pompę hamulcową , są obecnie najbardziej rozpowszechnionymi systemami sterowania hamulcami pojazdów. Warunkiem poprawnej pracy takiego układu jest jego absolutna szczelność i wyeliminowanie z jego wnętrza powietrza.. W starszych pojazdach (dziś już często w samochodach zabytkowych) stosuje się jednoobwodowe układy hamulcowe, w których ciśnienie wytwarzane przez jednosekcyjną pompę hamulcową kierowane jest do wszystkich kół pojazdu. Wadą takiego systemu jest zmniejszenie lub całkowity brak siły hamowania na wszystkich kołach w przypadku nieszczelności lub zapowietrzenia układu.
Obecnie standardem są dwuobwodowe układy hamulcowe, w których występuje podział układu na dwa niezależne obwody (np. przód tył lub krzyżowo). Obwody te są uruchamiane najczęściej jedną pompą hamulcową o podwójnym działaniu lub, rzadziej poprzez dwie niezależne pompy (rozwiązanie częściej stosowane w sporcie samochodowym). W tych układach rozszczelnienie jednego z obwodów nie powoduje zmniejszenia siły działania hamulców na drugim obwodzie.
Obecnie najczęściej stosowane są hamulce tarczowe. Mechanizm tarczowy składa się z tarczy hamulcowej i współpracujących z nią klocków hamulcowych, które dociskane są równolegle to tarczy.
Rozróżniamy:
– mechanizm z tarczą wirującą
– mechanizm z tarczą nieruchomą
Najczęściej spotykanymi systemami hamulców tarczowych są:
a. system DUNLOP – tarczowy mechanizm hamulcowy zakładany na koło samochodu, na nieruchomą obudowę zaopatrzoną w dwa rozpieracze hydrauliczne dwutłoczkowe umieszczone naprzeciw siebie. Podczas hamowania tłoczki rozpieraczy zbliżają się do siebie i za pośrednictwem okładzin hamulcowych zaciskają wirującą tarczę związaną z piastą koła
b. system GIRLING – tarczowe mechanizmy hamulcowe produkowane według licencji DUNLOP, różniące się jedynie szczegółami wykonania. Na uwagę zasługuje podwojenie liczby cylindrów i wkładek ciernych.
c. system DBA-BENDIX – mechanizm odznacza się lekkością konstrukcji. Obudowa strzemienia jest nieruchoma a obejma zaciskowa może być przesuwana na odpowiedniej prowadnicy, prostopadle do płaszczyzny tarczy hamulcowej. Wskutek naporu płynu na tłoczek hamulcowy klocek jest dociskany do tarczy a równoważna reakcja przesuwa w przeciwnym kierunku obejmę zacisku wskutek czego drugi klocek cierny jest również dociskany do tarczy hamulcowej.
d. system CHRYSLER – tarczowy mechanizm hamulcowy ma obudowę ze stopu lekkiego przymocowaną śrubami do piasty koła. Wewnątrz obudowy znajdują się dwie tarcze hamulcowe w postaci sztywnych pierścieniowych płyt dociskowych, podtrzymywanych przez sprężyny i osadzonych na nieruchomym wsporniku. Małe sprężyny śrubowe usiłują zbliżyć do siebie tarcze hamulcowe, pozostałe sprężyny utrzymują tarcze w położeniu środkowym i tłumią drgania osiowe. Na zewnętrznych ścianach tarcz hamulcowych naklejone są segmenty okładzin ciernych. Wewnętrzne ścianki tarcz maja wnęki na stalowe kule swobodne. Podczas hamowania wskutek wysuwania się popychaczy tłoczków z cylinderków rozpieraczy obie tarcze hamulcowe obracają się w przeciwnych kierunkach o pewien kąt, wówczas kule swobodnie tocząc się po skośnych bieżniach rozsuwają tarcze hamulcowe i dociskają okładziny do bieżni obudowy.
Hamulce bębnowe.
Hamulce te nie są tak skuteczne jak tarczowe, ale przez długi czas były stosowane dość powszechnie w całej motoryzacji. Obecnie są jeszcze wykorzystywane w tylnych osiach aut o mniejszej mocy. Ich działanie polega na rozpychaniu umocowanych w bębnie hamulcowym szczęk, które pod wpływem działającej siły są dociskane do bębnów połączonych poprzez piastę z kołem.
a.układ SIMPLEX – mechanizm hamulcowy o prostej konstrukcji składający się z bębna osadzonego na piaście koła oraz dwóch szczęk zawieszonych na tzw. tarczy hamulca. Każda ze szczęk jest ułożyskowana na sworzniu osadzonym na tarczy hamulca. Ze swobodnymi końcami szczęk współpracuje rozpieracz, który podczas hamowania dociska szczęki do bieżni bębna. Zastosowana sprężyna odciągająca po zwolnieniu pedału hamulca odciąga szczęki od bębna. Regulacja zwiększającego się luzu pomiędzy szczękami a bębnem następuje najczęściej za pomocą krzywki.
b.układ DUPLEX – układ o dwóch szczękach współbieżnych, w którym każda ze szczęk jest dociskana przez oddzielny rozpieracz i zawieszona na niezależnym sworzniu oporowym – zwiększa to znacząco skuteczność hamowania.
Taśmowe mechanizmy hamulcowe.
Stosowane w początkach motoryzacji. Mechanizm ten składa się z bębna i opasującej go taśmy, z reguły zaopatrzonej w okładzinę cierną. Jego działanie polega na zaciśnięciu taśmy wokół bębna.